Een "winterwandeling" op 30 december 2015 over het Trekvogelpad met een temperatuur van ongeveer 10 graden. Je zou je een winterwandeling anders kunnen voorstellen op deze datum. Geen vorst en geen sneeuw maar wel een zonnetje en een aangename voorjaarstemperatuur.
Er stonden vandaag Veluwe kilometers op het programma. De Veluwe is toch een van Nederlandse mooiste en grootste natuurgebieden. Vanaf het station in Ede was het eerste doel de kasteeltuin Hoekelum. Een mooi park met statige beukenlanen. Het Trekvogelpad vervolgde zijn weg door een bosrijke omgeving met af en toe wat bebouwing. Wat opvalt is het feit dat je kennelijk niet weg komt van de drukke snelweg A12 en de spoorlijn. Zij blijven je als het ware achtervolgen. Eens te meer wordt duidelijk dat in dit drukke gedeelte van Nederland het zoeken is naar geschikte bruggen en oversteekplaatsen om het pad dwars door nederland te kunnen laten lopen. Maar op de Ginkelseheide wordt het al snel een stuk stiller en raakt het verkeerslawaai op de achtergrond. In gedachten zag ik de honderden zo niet duizenden parachutisten die landden op 18 september 1944 op diezelfde Ginkelse heide. Met recht een historische plek om langs te lopen. Het Airborne monument aan de Verlengde Arnhemseweg herinnert daaraan.
In de winter zijn horecagelegenheden waar je lekker koffie kunt drinken vrij spaarzaam. In het natuurcentrum "de Ginkel" is aandacht voor de natuur en landbouw op de Veluwe...en er is prima koffie. De beheerder was lekker
spraakzaam en dat kwam kennelijk omdat hij nog niet zo veel klanten had gehad en ik zijn eerste ? en enige klant was op dat moment. Jaaaa zei hij zeer beslist op mijn vraag waarom die de akkers er zo omgevroet bij lagen ...veel te veel wilde zwijnen mijnheer. Gelukkig gaan ze er in januari 1400 afschieten. Dat werd eens tijd want de overlast op de Veluwe is groot en daar komt ook nog bij dat ze heel veel nakomelingen hebben...vervolgde hij zijn betoog. Nadat ik verder wandelde zag ik met eigen ogen wat een schade die zwijnen hadden aangericht. Complete akkers omgeploegd. Via Mossel en de Planken Wambuis een mooi stukje door het bos gewandeld. Onderweg toch met een klein pareltje op de route namelijk het Heidebloemplasje gelegen aan de Heidebloem allee met 2 werkelijk schitterend gesitueerde wandelbankjes aan de plas op een vlonder. Zekerheid voor alles moet men gedacht hebben bij de aanleg want het hout van de steiger was voorzien van gaas om niet te kunnen uitglijden. Tja daar tussen de rhododendron struiken had men natuurlijk het onmiskenbare niet vissen bordje ietwat opvallend neergezet.
Onderweg waren er nog wat ontmoetingen die het vermelden waard zijn. Zo was er een gezin met (klein)kinderen en een opa die al jaren regelmatig lange afstandswandelpaden met z'n allen en de hond liepen, een kudde stieren jawel met flinke horens bij Mossel die vrolijk het pad kruisten en ja hoor ook hier op het heilige Trekvogelpad midden in de bossen een 4 tal stinkende en herrie makende motorcrossers op weg naar de zandverstuiving bij Otterloo... en dan neem je natuurlijk door het bos de kortste route.